Nr 11
Ostatnio daje się zauważyć wiele szumu wokół sieci ISDN. Technologia ta, dość popularna na zachodzie, zaczyna dopiero wkraczać na nasze rynki, ale można już zauważyć wzrastające nią zainteresowanie. Lecz czym tak w ogóle jest ISDN, czyli Integrated Services Digital Network? Otóż jest to metoda podłączenia abonenta do centrali telekomunikacyjnej za pomocą łącz cyfrowych. Dotychczas łącza cyfrowe były instalowane jedynie między centralami telefonicznymi oraz niekiedy od centrali do centralek abonenckich. Brakującym ogniwem okazały się jedynie tzw. pętle lokalne, czyli odcinki "drutu" od abonenta do centralki. Zastąpienie ich ISDN-em zaowocuje zwiększeniem jakości przesyłanego dźwięku, możliwością podłączenia do sieci Internet z prędkością 64 lub 128 kb/s oraz szeregiem dodatkowych usług m.in. identyfikacja rozmówcy, możliwość przyporządkowania ośmiu aparatów telefonicznych (i nie tylko, równie dobrze mogą być to modemy) do jednej stacji abonenckiej. Jednak aby móc skorzystać z ISDN-u potrzebny jest dodatkowy osprzęt techniczny. Chodzi o to, że między linią a urządzeniem telefonii trzeba podłączyć tzw. Network Terminator. Łącze ISDN składa się z trzech kanałów, tzw. 2B+D. Są to dwa kanały nośne (do przesyłania danych cyfrowych bądź dźwięku) oraz jeden kanał kontrolny, służący do przenoszenia dzwonków, numeru dzwoniącego i innych sygnalizacji. Istnieje także możliwość połączenia obu kanałów B w jeden o przepustowości 128 kb/s, jednak opłata za takie połączenie jest zwykle dwukrotnie wyższa... Kolejną zaletą ISDN-u jest bardzo szybkie zestawianie połączeń oraz wyeliminowanie fazy komutacji modemów np. przy łączeniu się z siecią Internet. | Oczywiście, za tak wielkie możliwości trzeba trochę zapłacić. Głównym dostawcą ISDN-u w Polsce jest TP S.A. Za instalację łącza abonenckiego w technologii ISDN trzeba zapłacić 800 zł, w przypadku zamiany istniejącego łącza analogowego na ISDN płacimy jedynie połowę tej ceny. Opłata abonamentowa wynosi 80 zł miesięcznie, zaś opłaty za połączenia są takie same, jak w zwykłej sieci analogowej, za wyjątkiem... Internetu, którego ceny kształtują się następująco:
Sieć ISDN może być bardzo korzystnym rozwiązaniem dla wielu firm, jak i dla abonentów prywatnych, szczególnie przy dostępnie do Internetu. Ceny modemów ISDN są zbliżone do modemów analogowych, więc po zmianie cennika opłat za połączenie z Internetem można oczekiwać masowego wzrostu liczby abonentów. ISDN jest już dostępny w następujących miastach: Elbląg, Gdańsk, Gniezno, Jelenia Góra, Kalisz, Katowice, Kielce, Legnica, Łódź (uruchomienie planowane), Olsztyn, Piła, Poznań, Szczecin, Toruń, Warszawa, Wałbrzych, Wrocław, Zielona Góra. | ||||||||
| Pawel Grajewski grajewsp@webmedia.pl | |||||||||
NAJTAŃSZA REKLAMA W WIRTUALU!
| 1 marca tego roku firma PTK Centertel wprowadziła na rynek nową ofertę. Jest nią Idea. Idea Centertel bo tak brzmi pełna nazwa to sieć cyfrowej telefonii komórkowej działającej w systemie DCS 1800 i jest to najnowocześniejszy system działający w Polsce. Bardzo duży nacisk położono na wizerunek firmy. Idea została poparta mocną akcją reklamową. Najpierw radio, potem telewizja i billboardy . Kolory i logo rzucają się w oczy, trudno jest przejść na ulicy obojętnie koło dużej reklamy, które przedstawiają usługi dostępne dla każdego bez względu na to kim jest i czym się zajmuje, prezentują możliwość rozmowy w najczęściej odwiedzanych miejscach ( Park, szkoła, sklep itp.) i czasie. Nazwa została wybrana z około dziewięciuset ponieważ przedstawia produkt jako idealny wybór. System opłat w sieci Idea znacznie odbiega od dotychczas funkcjonujących u innych operatorów. Do wyboru są dwa abonamenty Idea 50 - za 60zł brutto i Idea 150 - za 120zł. W każdym z nich zawarte jest odpowiednio 50 i 150 minut rozmów i dodatkowe usługi bezpłatne : poczta głosowa w wersji standard (połączenie z pocztą głosową jest również bezpłatne) , możliwość wysyłania SMS (krótkie wiadomości tekstowe) , CLIP (funkcja wyświetlania numeru osoby dzwoniącej) , możliwość przekierowywania połączeń, informacja o połączeniu oczekującym ( możliwość odebrania drugiego połączenia w czasie prowadzenia rozmowy ) , wstrzymanie połączenia, funkcja rozmowy konferencyjnej, rachunek szczegółowy. Nowością jest wprowadzenie taryfy regionalnej czyli połączenie z telefonem stacjonarnym znajdującym się w tym samym województwie co my. W czasie połączenia impuls naliczany jest co jedną minutę oraz pierwsze 5 sekund jest za darmo. Koszt połączenia regionalnego jest równy połączeniu wewnątrzsieciowemu ( z telefonu sieci IDEA do drugiego telefonu IDEA) i wynosi 0,75zł (idea 50) i 0,65zł (idea 150) bez względu na to czy dzwonimy w godzinach szczytu czy poza nim. Połączenia zamiejscowe czyli do każdego województwa ( oprócz tego w którym się znajdujemy ) i do sieci telefonii komórkowej Plus GSM, Era GSM i Centertel kosztują w godzinach szczytu dwukrotność połączenia regionalnego odpowiednio 1,50zł i 1,30zł, poza godzinami szczytu ( od 20.00 do 8.00, w soboty niedziele i święta państwowe ) 0,75zł i 0,65zł. Połączenia międzynarodowe kosztują tyle co połączenia zamiejscowe plus aktualna taryfa międzynarodowa TP S.A. Idea Centertel wprowadziła nową usługę zwaną DUAL. Pod nazwą DUAL kryje się cały pakiet usług, które dostępne są Abonentom obu sieci, obsługiwanych przez PTK: Centertel NMT oraz Idea. Wszystkie te usługi zapewniają łatwiejszy i jednoczesny dostęp do obu sieci. Pierwsza z nich to opcja "Numer DUAL" jest to usługa przeznaczona dla tych, którzy mają aktywny numer w sieci analogowej (Centertel) np.090 234567 w dniu zakupu numeru w sieci IDEA. Abonent sieci NMT do posiadanego numeru otrzyma bliźniaczy numer abonencki w sieci IDEA (np. do numeru 90 234567 otrzyma 501 234567). | Za włączenie do sieci numeru DUAL DCS pobierana jest opłata 5,01zł brutto (promocja "501 groszy"). W tej opłacie zawiera się: opłata aktywacyjna i opłata za indywidualny wybór numeru( odpowiedniki wszystkich numerów NMT zostały w sieci IDEA zarezerwowane do końca 1998 roku tylko dla abonentów Centertel NMT, którzy przyłączą się w tym czasie do sieci IDEA ). Dwie pozostałe usługi DUAL są bardzo podobne do siebie. Jedna została przeznaczona dla abonentów Idei druga dla Centertela. Opcja DUAL DCS to usługa dla abonentów sieci IDEA, którzy często telefonują do sieci Centertel NMT (Nie jest wymagane posiadanie numeru NMT). Dzięki włączeniu tej usługi uzyskujesz możliwość wykonywania tańszych połączeń do wszystkich numerów w sieci NMT. Standardowo za połączenie z sieci DCS do sieci NMT pobierana jest taka sama opłata jak za połączenie do sieci innych operatorów (np. TP S.A., ERA GSM, PLUS GSM), czyli 1,30 lub 1,50 zł/ min. Jeśli zdecydujesz się na usługę DUAL DCS zapłacisz tylko 0,65 lub 0,75 zł/ min brutto( w zależności od planu taryfowego, który wybrałeś).Aktywacja usługi DUAL DCS jest bezpłatna. Za świadczenie usługi jest pobierany miesięczny abonament w wysokości 5,00 zł brutto. Dodatkowo, jeśli masz NUMER DUAL, w ramach tej usługi łączysz się ze swoim numerem NMT o 70 % taniej tzn. 0,22 lub 0,19 zł brutto za minutę (dotyczy to również przekierowania połączeń z Twojego numeru DCS na Twój numer DUAL NMT). Wystarczy jedna 3 minutowa rozmowa na Twój numer DCS oraz jedna 2 minutowa rozmowa na dowolny numer NMT, aby zwrócił się koszt dodatkowego abonamentu. Ostatnia z nich to DUAL NMT i jest to usługa dla abonentów Centertela którzy często telefonują do Idei. Standardowo za połączenie z sieci NMT do sieci IDEA pobierana jest taka sama opłata jak za połączenie do sieci innych operatorów (np. TP S.A.) czyli do 1,83 zł/ min brutto. Jeśli zdecydujesz się na usługę DUAL NMT zapłacisz tylko 1,16 zł /min brutto. Aktywacja tej usługi jest oczywiście bezpłatna, a abonament miesięczny wynosi 5 zł brutto (Koszt abonamentu zwraca się już przy ósmej minucie połączenia z sieci NMT do sieci IDEA) . Jak na razie z nowej sieci mogą korzystać jedynie mieszkańcy Warszawy i Gdańska, a do końca roku również Bydgoszczy, Katowic, Krakowa, Lublina, Łodzi, Poznania, Szczecina, Wrocławia. Jak mówi dyrektor generalny PTK Centertel Marek Józefiak - "Mamy kilka scenariuszy rozbudowy zasięgu naszej sieci. Jednym z nich jest objęcie zasięgiem głównych szlaków komunikacyjnych w Polsce, a inny to zdobycie licencji na wprowadzenie systemu dwumodowego DCS/GSM". Szczerze mówiąc kiedy przygotowywałem się do napisania tego artykułu byłem sceptycznie nastawiony do nowej sieci, ale teraz tak naprawdę zastanawiam się nad sensem posiadania telefonu GSM i kupna aparatu i aktywacji w IDEI... | |
| Dawid Telepski dawidt@webmedia.pl | ||
| Historia W lecie 1992 roku Linus Torvalds pisał, w ramach studenckiego projektu, jądro nowego, zgodnego z UNIX'em, systemu operacyjnego, a mianowicie Linux'a. W założeniu miał to być mały, amatorski system, bez możliwości przenoszenia go na inne platformy sprzętowe. Informacje o pracy Linusa, publikowane przez niego na liście dyskusyjnej, spotkały się z dużym zainteresowaniem i wkrótce nad Linux'em pracowało już kilkanaście osób. Od tej pory następuje niesłychanie dynamiczny rozwój Linux'a. Proces ten trwa do dziś, a liczbę użytkowników Linux'a szacuje się obecnie na ponad 10 milionów. Kto używa? Linux jest używany przez wiele firm i instytucji na całym świecie. W Polsce wykorzystywany jest przez np. Sejm RP, OBOP, a także przez znaczną część polskich provider'ów Internetu. Wymagania sprzętowe Wymagania sprzętowe są bardzo małe. Do poprawnego działania wystarczy komputer z procesorem 386SX. Koprocesor nie jest wymagany, gdyż można go emulować programowo. Linux nie jest także łakomy na pamięć RAM, gdyż zadowala się zaledwie 4MB. Jeżeli jednak mamy zamiar pracować z X Windows (graficznym systemem, bardzo podobnym do systemu Windows), to zalecane jest co najmniej 8MB RAM. Przed instalacją Linux'a należy zadbać o miejsce na twardym dysku. Na tym polu Linux również nie należy do wymagających, ponieważ do minimalnej instalacji potrzeba około 100MB. Rozmiar ten należy powiększać w zależności od instalowanych dodatkowych komponentów. Pełna instalacja zamyka się w granicach 500 - 600MB wolnej przestrzeni dyskowej. Wybierając pełną instalację otrzymujemy m.in. takie rzeczy jak serwer WWW, kilkanaście edytorów, pliki źródłowe jądra. Aby zainstalować Linux'a nie trzeba posiadać wcześniej żadnego systemu operacyjnego (np. DOS, Windows, OS/2 itd.), gdyż Linux sam w sobie jest systemem operacyjnym. Można natomiast posiadać równocześnie np. Linux'a i Windows 95 (jednak równoczesne korzystanie możliwe jest tylko z jednego systemu). | Dystrybucje Przed instalacją trzeba będzie wybrać jedną z dystrybucji Linuxa. Obecnie najpopularniejsze dystrybucje to: "Slackware", "Red Hat" i "Debian". Oferowane są one zarówno na płytach CD-ROM, jak i w archiwach FTP. Wszystkie te dystrybucje rozpowszechniane są na zasadach darmowego oprogramowania (GNU). Najprościej mówiąc można bez żadnych obaw korzystać z nich zarówno do użytku prywatnego, jak i komercyjnego. Dla początkującego użytkownika nie ma większego znaczenia, którą z nich wybierze. Każda ma duże grono zwolenników, a także każda jest cały czas rozwijana. Jądro Jądro jest to "czysty" Linux. Dopiero dodatkowe programy dodawane do jądra tworzą dystrybucję Linux'a. Jest to główny element systemu, cały czas rozwijany. Nad rozwojem jądra pracuje na stałe grupa programistów złożona z około 25 osób, której koordynuje Linus Torvalds. Każda z nowych wersji jądra posiada swój numer. Numeracja jądra nie jest przypadkowa i składa się z:
Najciekawszy z tych numerów to numer podwersji. Jeżeli jest on parzysty, to znaczy że dana wersja jądra jest stabilna. Jeżeli zaś jest nieparzysty to znaczy, że dana wersja jądra jest rozwojowa, czyli że wprowadzane są do niej różne nowości. Nie zaleca się instalowania wersji rozwojowych tam, gdzie stabilność i bezpieczeństwo danych stanowią kluczową rolę. Do wersji stabilnych tworzone są tzw. łaty (ang. pre-patches), które usprawniają daną wersję systemu. Kiedy zbierze się kilkanaście takich łat, to są one łączone i numer rewizji systemu ulega zmianie. cdn... P.S.:
| |
| Łukasz Razmuk lukaszr@virgo.com.pl | ||
NAJTAŃSZA REKLAMA W WIRTUALU!
| Kilka numerów temu napisałem artykuł przedstawiający Linuxa. Spotkałem się z niespodziewanie dużym odzewem. Dostałem sporo listów od osób które chciały 'coś z tym fantem zrobić'. Dla tych właśnie osób (choć nie tylko!) przeznaczony jest ten artykuł Przede wszystkim muszę się przyznać do błędu: pominąłem mini-dystrybucję Monkey Linux. Jest to dystrybucja mieszcząca się na 5 dyskietkach i wbrew pozorom zawiera wszystko co jest potrzebne do pracy w sieci. Jest tworzona na bazie Slackware-a. Ale co najważniejsze - używa UMSDOSu który jest systemem plików Linuxa na partycji dosowej (również FAT32). Umożliwia to pierwszy kontakt z Linuxem bez bólu, niebezpieczeństwa utraty danych na dysku, partycjowania, długiego procesu instalacji itp. Oczywiście jest to dystrybucja przeznaczona tylko i wyłącznie do celów domowych (ze względu na ogromne braki w mechanizmach bezpieczeństwa serwer na Monkey Linuxie wytrzymałby w sieci w porywach do kilku dni). Oczywiście dystrybucja ta nie jest niczym limitowana i pewnym wysiłkiem da się z niej zrobić pełnego, gotowego do pracy Linuxa. Jednak największą zaletą jest ilość zajmowanego miejsca - niedawno udało mi się zainstalować Monkey Linuxa + 8 Mb swapu + program do obsługi połączenia ppp + serwer pocztowy (i jeszcze kilka innych rzeczy) na dysku twardym 40 Mb (!). Teraz pytanie: zainstalowałem Linuxa - i co dalej? Jak mogę coś zrobić? Na początek radzę przeczytać tzw. HOWTO - są to dokumenty dokładnie wyjaśniające jak można zrobić daną rzecz (np. konfiguracja połączenia PPP lub firewalla). Znajdują się one w większości dystrybucji. Są to dokumenty napisane w większości w języku angielskim. Jeżeli ktoś woli czytać po polsku, proponuję zajrzeć pod adres: http://www.jtz.org.pl - projekt Jak To Zrobić ma na celu m.in. tłumaczenie dokumentacji Linuxa na język Polski. Na początek proponuję przeczytać dos-to-linux-HOWTO. Tekst ten opisuje jak najmniej boleśnie się przesiąść z systemów dos/windows do Linuxa. Dalsza lektura zależy od tego co chcemy zrobić, na przykład jeżeli interesuje nas podłączenie Linuxa do ethernetu to polecam Ethernet-HOWTO. Innym źródłem dokumentacji są tzw. man-y (skrót od manual). Są to instrukcje do zainstalowanych w systemie programów. Jeżeli interesuje nas dokumentacja o poleceniu ls(List Sorted - odpowiednik dosowego dir), dokumentację uzyskujemy wydając polecenie man ls. Wielkim ułatwieniem dla wszystkich będzie program Midnight Commander, uruchamiany poleceniem mc(pamiętajcie że Linux odróżnia duże i małe litery i MC | zakończy się komunikatem 'MC: Command not found'). Jest to Linuxowy odpowiednik dosowego Norton Commandera. Obsługa jest prawie identyczna. Program ten posiada jeszcze kilka dodatkowych opcji, np. klient FTP (którego sam używam) czy NFS. Jednak w momencie naciśnięcie klawisza F4, opisanego jako Edit, może wywołać zdziwienie. Funkcja ta uruchamia program ze zmiennej EDITOR czyli po prostu twój ulubiony edytor (którym domyślnie jest vi). Przy jego używaniu musimy się prawie całkowicie odzwyczaić od dosowych przyzwyczajeń. Podaję kilka najczęściej używanych funkcji (piszę jakie klawisze naciskać po kolei a nie na raz bo nieraz byłoby to trudniejsze od combosów w jakiejś wymyślnej bijatyce): [ESC]i - przejście do trybu INSERT który jest najwygodniejszym trybem edycji [ESC]:d - usunięcie linii w której aktualnie znajduje się kursor [ESC]:w - zapisanie pliku [ESC]:x - zapisanie pliku i wyjście z edytora [ESC]:q! - wyjście z edytora bez zapisywania pliku Innym edytorem (mój ulubiony) jest joe (którego używałem do pisania tego tekstu), ale jego poznania proponuję dokonać samodzielnie (CTRL-K H czyli najpierw CTRL+K a potem H (zapisywane: ^KH) uruchamia helpa). Do przeglądania www polecam tekstowej przeglądarki Lynx, która wbrew pozorom radzi sobie z większością stron z ramkami i rysunkami (o ile autor o to zadbał wstawiając ALT=... ) i znacznie przyspiesza ściąganie chcianych informacji. Z kolei do czytania poczty proponuję Pine-a, niektórzy używają Mutt-a - kwestia gustu. Do czytania i pisania do grup newsowych służy Slrn. Bardzo wygodnie jest zrobiony Telnet - nieraz zapomina się czy aktualnie pracuję na swoim komputerze czy na serwerze na drugim końcu świata. Wychodzi się z niego [^] i potem quit. Polecam także bezpieczną wersję telneta - Ssh. Do ściągania poczty z serwerów pocztowych służy Fetchmail, który dobrze skonfigurowany okazuje się bardzo wygodny. Opisy do powyższych programów można uzyskać we wspomniany przez mnie sposób: man nazwa_programu. W niektórych programach jest opcja help. W tym odcinku to już wszystko, czekam na pytania pod adresem marek.obuchowicz@elf.univ.waw.pl(jakiś czas temu miałem małą awarię - jeżeli komuś nie odpowiedziałem to proszę o przesłanie listu jeszcze raz). | |
| Marek Obuchowicz marek.obuchowicz@elf.univ.waw.pl | ||